Ένα προσωπικό ταξίδι με φυτικό γάλα στον καφέ » CoffeeGeek

Πριν από λίγο περισσότερο από δύο χρόνια, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να σταματήσω να πίνω αγελαδινό γάλα. Το να αποφασίσω ποιο γάλα φυτικής προέλευσης έπρεπε να το αντικαταστήσει ήταν μια απόφαση που αφορούσε εγγενώς τι θα λειτουργούσε καλύτερα με τον καφέ μου, καθώς ο καφές είναι ο κύριος λόγος που πίνω γάλα. Η ομάδα του CoffeeGeek καλύπτει αρκετά πρόσφατα την αυξανόμενη τάση του γάλακτος φυτικής προέλευσης στον κόσμο του ειδικού καφέ και σκέφτηκα να προσθέσω τα δικά μου δύο λεπτά για το θέμα.

Θα ξεκινήσω με μερικές αποποιήσεις: Συνήθως πίνω καφέ γαλλικού τύπου στο σπίτι και ποτά με βάση τον εσπρέσο με γάλα όταν βγαίνω σε ένα καφέ. Η προτιμώμενη παλέτα γεύσεων είναι γεμάτη και σοκολατένια. Έτσι, οι συστάσεις μου βασίζονται στην εμπειρία μου με αυτές τις παραμέτρους. Αλλά περιστασιακά, συμμετέχω σε άλλες μεθόδους ζυθοποιίας και γεύσεις, και το συμπέρασμά μου παραμένει πάντα το ίδιο.

Ποιο είναι αυτό το συμπέρασμα; Γάλα βρώμης, άνθρωποι. Γάλα βρώμης για τις μάζες. Από οποιαδήποτε άποψη—πόσο καλή γεύση έχει με τον καφέ, πόσο καλά αναμειγνύεται με τον καφέ, και του περιβαλλοντική επίπτωση. Σύντομα θα αναφερθώ στα χαρακτηριστικά που κάνουν το γάλα βρώμης το τέλειο συντροφικό φυτικό γάλα, αλλά πρώτα, θέλω να εξετάσω άλλους τύπους φυτικών γαλάτων που δοκίμασα στο δρόμο μου προς τη βρώμη. Φυσικά, όλες οι συστάσεις συνοδεύονται από την προειδοποίηση ότι είναι πάντα καλύτερο να αγοράζετε τις εκδόσεις «Barista» των φυτικών γάλακτων εάν σκοπεύετε να φτιάξετε καφέ με αυτά.

Σόγια

Το γάλα σόγιας μπορεί να είναι το πιο γνωστό από όλες τις εναλλακτικές λύσεις γάλακτος φυτικής προέλευσης. Τουλάχιστον ήταν, λίγο περισσότερο από δύο χρόνια πριν. Αλλά ήταν εντελώς εκτός τραπεζιού από την αρχή. Έπινα καπουτσίνο με γάλα σόγιας στην πρώτη μου δουλειά ως barista, αλλά ήμουν δεκαπέντε τότε, δεν είχα συνηθίσει τη γεύση του καφέ, και ο ουρανίσκος μου έχει γίνει εκλεπτυσμένος από τότε.

Τα περισσότερα γάλατα σόγιας που διατίθενται στα καταστήματα έχουν μια φυσική γλυκύτητα που ξεπερνά και καταστρέφει τη λεπτή ισορροπία των γεύσεων σε κάθε είδους φασόλια, μείγματα, ψητά και μεθόδους παρασκευής. Σήμερα, υπάρχουν διάφοροι τύποι γάλακτος σόγιας με μειωμένη γλυκύτητα, αλλά παρόλα αυτά, οι ίδιοι οι κόκκοι σόγιας είναι αρκετά γλυκοί (έχετε καταναλώσει ποτέ edamame χωρίς αλάτι;) και υπάρχουν πολύ λίγα που μπορείτε να κάνετε για να φτιάξετε καφέ με γάλα σόγιας όχι έχει γεύση σαν να του έβαλες ζάχαρη — κάτι που απλά δεν είναι δικό μου.

Το γάλα σόγιας είναι αρκετά εύκολο να αφρίσει σωστά σε σύγκριση με άλλα είδη γάλακτος φυτικής προέλευσης και η συνοχή του είναι επιθυμητά βαριά, οπότε πραγματικά όλα εξαρτώνται από τη γεύση του, η οποία απλά δεν είναι για μένα.

Αμύγδαλο

Το γάλα αμυγδάλου ήταν κάτι που δοκίμασα για λίγο και το παράτησα εντελώς. Τα αμύγδαλα είναι απλά… πολύ υδαρή για να αντικαταστήσουν το αγελαδινό γάλα (εγώ πίνω ολόκληρο) και είναι σχεδόν αδύνατο να αφρίσουν σωστά.

Για μένα είναι πολύ πικρά. Μετά από κάθε γουλιά ενός ροφήματος καφέ που περιείχε γάλα αμυγδάλου, έμεινα με μια ελάχιστα αισθητή αλλά δυσάρεστη επίγευση που μου έλεγε ότι κάτι δεν λειτουργούσε μεταξύ των κόκκων μου και του γάλακτος μου. Δεν άξιζε τον κόπο και δεν έκανε αυτό που ήθελα. (Ομολογουμένως, δεν έχω δοκιμάσει το Almond Mocha της ZussyK, οπότε αν θέλετε να δοκιμάσετε τα αμύγδαλα, θα έλεγα να ξεκινήσετε από εκεί.)

Φουντούκι

Δεν έχω πολλά να πω για το γάλα φουντουκιού εκτός από αυτό: αν εσείς ποτέαλλά απολύτως ποτέ βαρεθείτε τον καφέ με γεύση φουντούκι, αυτό είναι το φυτικό γάλα για εσάς. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει ένα τέτοιο άτομο εκεί έξω, αλλά ενημερώστε με αν κάνω λάθος και αυτός είστε εσείς. Η γεύση είναι αισθητή. Είναι κυρίαρχο. Και αυτό είναι ωραίο αν ακολουθείτε συγκεκριμένα μια συνταγή που ταιριάζει καλά με τη γεύση φουντουκιού, καθώς δεν χρειάζεστε άλλα πρόσθετα αν τη βασίσετε στο γάλα φουντουκιού. Αλλά αν ετοιμάζετε απλώς το συνηθισμένο φλιτζάνι του καφέ σας και θέλετε να μην σας ενοχλούν…δεν θα μπορούσα να κάνω τακτικά φουντούκι.

Η κυρίαρχη βασική γεύση είναι ο λόγος που δεν έχω σκεφτεί καν γάλα καρύδας ή οποιοδήποτε είδος γάλακτος φυτικής προέλευσης με πρόσθετα όπως βανίλια ή σοκολάτα. Αυτά θα μπορούσαν να είναι διασκεδαστικά για μεμονωμένες ειδικές περιστάσεις, αλλά όταν πρόκειται για την πλήρη αντικατάσταση του γάλακτος αγελάδας, απλά δεν θα το κάνουν.

Ρύζι

Μια δημοφιλής ποικιλία φυτικής προέλευσης είναι το ρυζόγαλο, και ιδιαίτερα το ρύζι αναμεμειγμένο με άλλα φυτά, όπως γάλα ρυζιού και αμυγδάλου, ρύζι και γάλα φουντουκιού κ.ο.κ. Το Vitariz είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής μάρκα που αναμειγνύει το ρύζι με σχεδόν οτιδήποτε. Πολλές εταιρείες που παράγουν διάφορους τύπους γάλακτος φυτικής προέλευσης, όπως το Alpro, θα αναμειγνύουν και θα ταιριάζουν διαφορετικά φυτά μεταξύ τους για να δημιουργήσουν μοναδικές και ποικίλες γεύσεις. Αυτά, πάλι, θα μπορούσε να είναι διασκεδαστικό να πειραματιστείτε, αλλά δεν λειτουργούν το ίδιο καλά όταν θέλετε μια παχιά, σχετικά ουδέτερη αντικατάσταση του αγελαδινού γάλακτος. Το ρυζόγαλο δεν ήταν αυτό. Όπως και το αμύγδαλο, ήταν πολύ νερουλό και είχε μια ελαφριά επίγευση.

Αυτό με φέρνει στο γάλα βρώμης.

Βρώμη

Λοιπόν, γιατί είμαι τόσο μεγάλος θαυμαστής αυτού του κόκκου; Σε σύγκριση με τα χαρακτηριστικά που με απέτρεψαν από τα άλλα γάλατα, το γάλα βρώμης είναι κρεμώδες στην υφή, και παρόμοια με τη γεύση του πλιγούρι βρώμης, είναι πλούσιο αλλά όχι υπερβολικό και αναμειγνύεται καλά με πληθώρα γεύσεων και θερμοκρασιών.

Το γάλα βρώμης αφρίζει εξαιρετικά καλά χάρη σε ένα ποσοστό λίπους που είναι πιο κοντά στο αγελαδινό γάλα από το αμύγδαλο ή ακόμα και τη σόγια. Έχει το πλεονέκτημα ότι περιέχει φυτικές ίνες. Και όπως αναφέρθηκε, ο περιβαλλοντικός αντίκτυπός του είναι κάτι που πρέπει να φιλοδοξούμε. Στην αναζήτησή μου, αναζητούσα μια καλύτερη εκδοχή του αγελαδινού γάλακτος και το βρήκα. Βαρύ, ουδέτερο και εύκολο στην εργασία.

Το γάλα βρώμης αυξάνεται σε δημοτικότητα, όπως και ο αριθμός των επιλογών επωνυμίας. Εκεί που προηγουμένως κυριαρχούσε η Oatly στην αγορά, σήμερα όλοι θέλουν να παίρνουν γάλα βρώμης. Προχωρήστε και προσπαθήστε.